نمی ذارن که!

بلاشک یکی از عواملی که ممکن است بر بچه دار نشدن بنده تاثیر بسزا و مستقیمی بگذارد همین آموزشگاه بغل دستیمان است! مثلا وقتی که یکی از کلاس های آموزشگاه تعطیل می شود و بچه ها هورتی بیرون می ریزند و درون راهرو مجتمع دسته جمعی هوار می کشند و از ته روده داد می زنند که  فاطــــــــــــــــی... بابات اومدههههههههه.... و یا دو نفری با جفت لَقَط ( همان لگد) می کوبند در عضو ناسوتی ممد نامی و هار هار می خندند و دَر می روند و یا هشت نفری می چپند درون آسانسور و یک دور می روند بالا ی پشت بام و بعد دوباره یک دور می روند زیر زمین و بعد هم یک دور می روند طبقه وسط و بعد از کلی طبقه گردی پنج نفری باز می گردند... همه اش به صورت کاملا مستقیمی بر بچه دار نشدن بنده تاثیرات دارد. آخر مگر من مرض داشته باشم که یک جانور، همچون این جانوران که می توانستند نقش اول فیلم جومانجی باشند را پس بیاندازم و بنشینم سر سنگ سیاه! والا!

اضافاتِ افاضات:

الف-به جان خودم چند شب پیش چشمم به یک فرشته چشم سیاه کوچولوی تپل مپل افتاد و با خودم اندیشیدم که هی... خاک بر سرت که این همه از بچه دار شدن می ترسی! البته بماند که فرشته کوچولوئه یکهو اندازه هیکلش قهوه ای بازی درآورد و افکار ما را هم راهی مستراح نمود!

ب- البته من پسر دوستم!