گریزی بر جفنگیات زندگی یک جفت زن و شوهر

از سرما تا خرتناق زیر پتو خزیده بودم و در حقیقت پتو را لوله کرده بودم دور خودم و فقط کله ام آن هم نصفه و نیمه بیرون بود...

واو" با هار هار فراوان: اِ... چقدر شبیه کِرم شدی!هوووی کِرمک! کِرمو! کِرمی!

من با نُنُریت و نکبتیت شدید: باشه من کرمم .ولی دو سه ماه دیگه وقتی پروانه شدم، دو تا بال خوشگل در آوردم، پریدم و رفتم، همه خواستن بیان منو بگیرن(!!!) اونوقت حالیت می شه که کی کِرمه!

"واو" با تغییرآنی صد و هشتاد درجه در پک و پوز: بله بله؟ می خوای بال در بیاری کجا بری؟بال در بیاری که کی بگیرتت؟ خوشگل بشی واسه کی؟! بی خود کردی اصلا! پاشو جمع کن این پتو و کرم بازیا رو! دیگه نبینم رژ بزنی بری بیرون!

من با نگاهی خبیث در دوربین: هار هار هار!

اضافات افاضات:

مردها همانند زن ها حساسند فقط کافیست بعضی وقت ها لگدی نثار حساس دانشان بنمایید! ( حکیم من السادات شهر سهرابی!)

درب نظر دان را تخته نمودم. فکر کنم اینطوری با خیال راحت تری بیایید و بروید. اگر درد دل فوری یا امر واجبی داشتید به سراغ  گزینه "تماس با من" رفته و امرتان را بفرمایید. در خدمتم...